Het eerste begin
Ohhh, ik was zó zenuwachtig voor de eerste rijbegeleiding. Ik had pijn in mijn buik, slecht geslapen en natúúrlijk hoopte ik dat Noor af zou bellen omdat ze ziek zou zijn of zo. Niet aardig om haar ziek te wensen, maar ja.
Noor kwam stipt op tijd fluitend aanlopen en na de begroeting vroeg ze “en, hoe kijk je er tegenaan vandaag?” “Nou”, zei ik, “wil je het eerlijk weten, ik zie er als een berg tegenop. Vreselijk vind ik het, zo onrustig en nerveus voel ik me.” Ik zei dat ik natuurlijk wel gemotiveerd ben en wil kunnen rijden zonder angst maar dat ik het wel heel spannend vond. “Tja” zei Noor, “natuurlijk is het spannend, zou gek zijn als dat niet zo was. En er zijn jou velen voorgegaan met hetzelfde gevoel. Wat denk je, die rijden nu weer rond.”
Op een ander spoor
“Wat vond je van de YouTube filmpjes?” Die vraag zette mij even op een heel ander denkspoor. Ik had de filmpjes bekeken en vond ze erg verhelderend. Wat Noor al had verteld en dan wat uitgebreider. Ze vond het mooi dat het me gelukt was te kijken. “Om je wat te helpen ontspannen vóór we de auto ingaan, stel ik voor een ontspanningshypnose te doen. Wat vind je daarvan?” Ik moest eerlijk gezegd wel even slikken bij het woord hypnose. Je ziet op tv van die rare dingen met hypnose. Noor zag mijn reactie en begon uit te leggen dat tv-hypnose iets totaal anders is dan ‘normale’ hypnose. Op tv is het showelement de publiekstrekker. Hypnose betekent helemaal niet dat je geen controle meer hebt. Je hoort de ander nog gewoon en je kan praten over wat je merkt en ervaart. Eigenlijk ben je in een opperste staat van concentratie.
Ontspanning
Door wat Noor er over vertelde, durfde ik het experiment wel aan. Het mooie is dat ik deze ontspanning heel makkelijk op kan roepen door aan een bepaald woord of beeld te denken uit de oefening. Zo kan ik het zelf oefenen. En wat was ik blij daarna, écht ontspannen stapte ik in de auto.
Rachel