Ik had het kunnen weten. Toen ik lol kreeg in dat vlot optrekken en harder rijden, maakte Noor daar meteen gebruik van door de noodstop erachteraan te willen doen. Mijn hart sloeg onmiddellijk over toen ze het voorstelde. Er was natuurlijk geen weg terug.
Noodstop
“OK Rachel, nu je zo lekker vlot kunt optrekken, ga je de noodstop doen. En wel zodanig dat je de ABS gebruikt en voelt. Weet je wat ABS is?” Ik knikte, want dat had ik in het boekje gelezen. Gelukkig deed Noor het eerst een keer voor. “Als je achter het stuur zit, is het minder spannend dan waar jij nu zit hoor. Hier heb je de controle,” grijnsde ze. Na haar demo moest ik. Zo hard mogelijk rijden (50 km) en als Noor “stop” riep, vol in de rem. Ze had gelijk, achter het stuur was het iets beter te doen. Maar echt leuk vond ik het niet.
Cruise control
“Nu we toch bezig zijn, kan je gelijk als we naar de helling rijden de cruise control gaan gebruiken. Dat is zuiniger en meer ontspannen en dat kan je wel gebruiken denk ik.” Ik keek Noor aan, “dat durf ik niet hoor.” “Hoezo niet?” “Nou, dan heb ik het gevoel geen controle te hebben.” “Hoezo zou je geen controle meer hebben? ” “Ehhh, dat ik niet meer kan gasgeven,” mompelde ik. “Gas geven kan je altijd. Ik denk juist dat het een stuk rustiger voor je wordt als je niet de hele tijd op je gaspedaal zit te drummen.” “Mijn partner vindt het ook niks,” wierp ik nog in de strijd. “Heeft die het dan wel eens geprobeerd?” vroeg Noor natuurlijk. Dat kon ik niet bevestigen.
Toen Noor het een en ander had uitgelegd en laten zien, ging ik weer op weg. Zodra het mogelijk was, moest ik van Noor de cruise control aanzetten. “Kan ik nu mijn voet van het gaspedaal halen?” vroeg ik. “Ja hoor, doe maar en merk wat er dan gebeurt,” reageerde Noor. Het was zo’n rare gewaarwording en stiekem vond ik het ook wel relaxt.
Hellingproef
Ondertussen waren we bij de helling aangekomen waar ik de hellingproef moest doen. Ik had tegen Noor gezegd dat ik dacht dat het moeilijker was dan met mijn oude Toyota. “Nou, rij de helling maar op en zet de auto halverwege stil,” zei Noor. Toen ik daar halverwege stond, kreeg ik het zweet in mijn handen. Ik was doodsbang om naar achter te rollen. “Rij maar weg”, hoorde ik Noor zeggen. Voorzichtig haalde ik mijn voet van de rem en zette die op het gaspedaal. De auto reed zómaar naar boven!
Noor keek me lachend aan. “Ging goed hè. Zo handig die Hill Start Assist!” “Wat is dat dan?” vroeg ik verbaasd. “Dat is een hulpsysteem waarbij de auto ongeveer 2 seconden blijft staan zodat jij je voet van de rem naar het gaspedaal kunt verplaatsen. Handig toch. Weer een stukje minder spanning!”
Inderdaad, héél handig. Ik had weer genoeg om thuis te vertellen.
Rachel