“Hoi Rachel, heb je me gemist?” vroeg Noor met een grijns op haar vakantiebruine gezicht. “Nou eerlijk gezegd, vond ik het wel even rustig dat je er niet was. Alhoewel jou stem wel in mijn hoofd zit hoor Noor als ik rijd.” “Haha, straks heb je geen rijangst meer maar wel stemmen in je hoofd. Geintje. Veel van mijn cliënten horen mijn stem enige tijd totdat ze ineens beseffen dat ik ben uitgedoofd.”
“Heb jij die uitzending van DWDD gezien met Erik Scherder of was je toen op vakantie?” vroeg ik. “Ja en ja,” antwoordde Noor. “Het was tijdens mijn vakantie en ik heb de uitzending op YouTube gezien. Wat vond jij er van?” “Ik had niet gedacht dat zelfs een professor die heel veel weet over hersenen ook zoveel angsten kan hebben. Ik was blij met die dame die aan tafel erbij zat. Zij was gelukkig wél van haar rijangst afgekomen.” “En dat ga jij ook!” riep Noor.
Vrachtwagens
“Hoe gaat het rijden, beetje kunnen oefenen de afgelopen tijd of ’toch maar liever niet’,” knipoogde Noor. “Tja, wat zal ik zeggen. Het gaat een stuk beter, zeker als ik een van de ontspanningsoefeningen van te voren doe. Maar vrachtwagens, brrrr.” “Zo te zien gaat bij de gedachte alleen al je alarmbel af. Wat vind je van vrachtwagens?” vroeg Noor. “Nou, gewoon eng.” “Ja, en wát vind je eng dan?” “Ze zijn zo groot.” “Welk deel van de vrachtwagen boezemt je het meeste angst in?” ging ze verder. “Pfff, de wielen vind ik zó enorm.” “Hmmm, wijs eens aan hoe groot en waar je zo’n wiel ziet.” Ik concentreerde me op een vrachtwagenwiel en zag dat levensgroot rechts naast mij opdoemen. Toen ik dat Noor vertelde, ging ze daar op door met zo’n NLP oefening. Ik weet niet meer precies wát ze deed, maar het hielp wel. Zo maf is dat hoe dat brein werkt.
Zweven of zitten
Toen we op de ring van Amsterdam reden, kreeg ik het toch een beetje benauwd. Dat zag Noor natuurlijk aan me en vroeg wat ik deed-dacht-voelde. “Ach, ik voel me licht in mijn hoofd. Zal wel komen omdat ik moe ben.” “O ja, heb je dat altijd als je moe bent?” vroeg ze. “Ehhh eigenlijk niet nee.” “Dus het heeft met nu te maken. Je ziet er uit alsof je zweeft, omhoog komt. Maak je eens zwaarder en voel de stoel onder je billen. Maak een denkbeeldig anker naar het midden van de aarde. Hoe is dat?” “Anders ja. Als ik dat doe, zakken mijn schouders ook weer naar beneden. Ik voel me ook niet meer zo licht in mijn hoofd. Thanks.”
“Mooi, blijf zo zitten en doorkarren!”
Rachel